[ Pobierz całość w formacie PDF ]
lub innej działalności od uzyskania zgody właściwego organu na ich wykonywanie, pracodawca przed wystąpieniem
do wojewody obowiązany jest uzyskać taką zgodę.
11. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, podlega cofnięciu przez wojewodę, jeżeli cudzoziemiec wykonuje
pracę niezgodnie z uzyskanym zezwoleniem albo nastąpiła utrata uprawnień do wykonywania pracy, a także w
sytuacji, gdy cudzoziemiec wykonujący za pracodawcę będącego jednostką organizacyjną czynności w sprawach z
zakresu prawa pracy w sposób rażący i uporczywy narusza te przepisy. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust.
1, w przypadku naruszenia przepisów prawa pracy następuje na wniosek właściwego inspektora pracy.
12. Cofnięcie zezwolenia, o którym mowa w ust. 1, przed upływem okresu, na który zostało wydane,
zobowiązuje pracodawcę do rozwiązania umowy z cudzoziemcem nie pózniej niż w ciągu 3 dni od dnia
powiadomienia go o cofnięciu zezwolenia na pracę. W przypadku cudzoziemca delegowanego pracodawca jest
zobowiązany do niezwłocznego odwołania go z delegacji.
13. Przepisy ust. 1-5 i 7-9 stosuje się odpowiednio do przedsiębiorcy oraz do osoby fizycznej, zamierzających
powierzyć cudzoziemcowi wykonywanie pracy.
14. Przepisów ust. 1-3 nie stosuje się w przypadku, gdy pracodawca powierza cudzoziemcowi wykonywanie
pracy poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
15. Wojewoda wydaje pracodawcy decyzję w sprawie, o której mowa w ust. 2 i 3, po wpłaceniu na konto
dysponenta Funduszu Pracy, o którym mowa w art. 52 ust. 2, jednorazowej wpłaty w wysokości najniższego
wynagrodzenia, za każdą osobę. W przypadku ubiegania się o przedłużenie ważności zezwolenia na pracę wpłata
wynosi połowę najniższego wynagrodzenia.
orzeczenia sądów
tezy z piśmiennictwa
projekty ustaw
komentarze
Art. 51. 1. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb
wydawania przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców, wzory wniosków o przyrzeczenie i innych
dokumentów, z uwzględnieniem, że:
1) przyrzeczenie wydawane jest na wniosek pracodawcy na czas określony;
2) zezwolenie jest wydawane na czas określony w przyrzeczeniu, na okres nie dłuższy niż czas pobytu określony
w odpowiedniej wizie lub okres ważności zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej.
2. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i tryb wydawania
przyrzeczeń i zezwoleń na pracę cudzoziemców zatrudnionych przy realizacji usług eksportowych świadczonych
przez pracodawców zagranicznych w Rzeczypospolitej Polskiej oraz wzory wniosków o przyrzeczenie i innych
dokumentów, kierując się zasadami określonymi w ust. 1.
3. Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, w porozumieniu z ministrem
właściwym do spraw pracy, może określić, w drodze rozporządzenia, szczegółowe zasady i warunki wykonywania
pracy przez cudzoziemców w ramach usług artystycznych, mając w szczególności na względzie, że cudzoziemiec
powinien posiadać kwalifikacje i staż pracy wymagane wobec obywateli polskich oraz znać język polski, jeżeli jest
to niezbędne do wykonywania pracy w ramach usług artystycznych.
4. Minister właściwy do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których powierzenie
wykonywania pracy cudzoziemcowi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest dopuszczalne bez konieczności
uzyskania zezwolenia na pracę, wynikające w szczególności z umów i porozumień międzynarodowych, programów
szkoleniowych lub doradczych prowadzonych w ramach Unii Europejskiej, a także ze specyfiki wykonywanego
zawodu.
5. Minister właściwy do spraw pracy może określić, w drodze rozporządzenia, przypadki, w których
przyrzeczenie i zezwolenie na pracę cudzoziemca wydawane są przez wojewodę bez względu na sytuację na
lokalnym rynku pracy i kryteria, o których mowa w art. 6c ust. 1 pkt 3, kierując się w szczególności zasadą
wzajemności.
akty wykonawcze
Rozdział 7
Fundusz Pracy
Art. 52. 1. Fundusz Pracy jest państwowym funduszem celowym, zwanym dalej "Funduszem Pracy".
2. Dysponentem Funduszu Pracy jest minister właściwy do spraw pracy.
orzeczenia sądów
Art. 53. 1. Obowiązkowe składki na Fundusz Pracy, ustalone od kwot stanowiących podstawę wymiaru
składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe bez stosowania ograniczenia, o którym mowa w art. 19 ust. 1 ustawy
z dnia 13 pazdziernika 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 137, poz. 887 i Nr 162, poz. 1118 i
1126, z 1999 r. Nr 26, poz. 228, Nr 60, poz. 636, Nr 72, poz. 802, Nr 78, poz. 875 i Nr 110, poz. 1256, z 2000 r. Nr
9, poz. 118, Nr 95, poz. 1041, Nr 104, poz. 1104 i Nr 119, poz. 1249, z 2001 r. Nr 8, poz. 64, Nr 27, poz. 298, Nr 39,
poz. 459, Nr 72, poz. 748, Nr 100, poz. 1080, Nr 110, poz. 1189, Nr 111, poz. 1194, Nr 130, poz. 1452 i Nr 154, poz.
1792 oraz z 2002 r. Nr 25, poz. 253, Nr 41, poz. 365, Nr 74, poz. 676, Nr 155, poz. 1287, Nr 169, poz. 1387, Nr 199,
poz. 1673, Nr 200, poz. 1679 i Nr 241, poz. 2074), wynoszących w przeliczeniu na okres miesiąca co najmniej
minimalne wynagrodzenie, a w przypadku osób, o których mowa w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 10 pazdziernika 2002
r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. Nr 200, poz. 1679), co najmniej wynagrodzenie, o którym mowa
w tym przepisie, opłacają:
1) pracodawcy oraz inne jednostki organizacyjne za osoby:
a) pozostające w stosunku pracy lub stosunku służbowym,
b) wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę nakładczą, umowy agencyjnej lub umowy zlecenia oraz za
osoby z nimi współpracujące,
c) wykonujące pracę w okresie odbywania kary pozbawienia wolności,
d) pobierające stypendia sportowe,
e) będące członkami zespołów adwokackich,
[ Pobierz całość w formacie PDF ]